Καλλιμαγείρου Εύη MD, MSc

Χειρούργος - ΩτοΡινοΛαρυγγολόγος

Ακμή

Είναι η νόσος της εφηβικής κυρίως ηλικίας και χαρακτηρίζεται από φλεγμονή των σμηγματογόνων αδένων.

Παθογένεια της ακμής
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αυξημένη συχνότητα και στους ενήλικες.
Εμφανίζεται συχνότερα στις ενήλικες γυναίκες από ότι στους ενήλικες άνδρες και παρόλο που δεν σχετίζεται με σοβαρά προβλήματα και επιπλοκές, μπορεί να έχει σημαντικές ψυχοκοινωνικές συνέπειες στους πάσχοντες.
Το εξάνθημα είναι πολύμορφο, αποτελούμενο από φαγέσωρες, βλατίδες, φλύκταινες, οζίδια, κύστεις, ουλές και μπορεί να συνοδεύεται από σμηγματόρροια.
Η ακμή αναπτύσσετΙ όταν οι σμηγματογόνοι αδένες παράγουν υπερβολικό σμήγμα , είτε λόγω κληρονομικότητας, είτε υπερπαραγωγής ανδρογόνων από πχ. πολυκυστικές ωοθήκες. Αυτό συδυάζεται με την υπερπαραγωγή κερατινοκυττάρων στα τοιχώματα των αδένων, τα οποία καθώς αποπίπτουν φράζουν τους πόρουςτων αδένων προς την επιφάνεια της επιδερμίδας ( μαύρα στίγματα - ανοιχτοί φαγέσωρες ή άσπρα στοιχεία - κλειστοί φαγέσωρες).
Οι υπερλειτουργούντες αδένες διογκώνονται και οδηγούνται σε φλεγμονή ( κόκκινα σπυράκια - βλατίδες), τα τοιχώματα τους διασπώνται και βακτηρίδια ( κυρίως το προπιονοβακτηρίδιο της ακμής) που βρίσκονται στο δέρμα, αποικίζουν, εισχωρούν, επιμολύνουν και δημιουργούν πυώδεις βλάβες ( φλύκταινες).
Φλεγμονώδεις παράγοντες επιστρατεύονται και μία χρονίζουσα φλεγμονώδης διαδικασία επακολουθεί και εγκαθιδρύεται. Κύστεις δημιουργούνται όταν η διαδρομή είναι βαρύτερη.
Στις ενήλικες γυναίκες, η χρήση ακατάλληλων, φαγεσωρογόνων, καλυντικών και αντιηλιακών στο δέρμα με προδιάθεση ακμής, η παραμέληση του σχολαστικού ντεμακιγιάζ πριν τον ύπνο, το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, η παχυσαρκία, αλλά ακόμη και το στρές, που αυξάνει τα ανδρογόνα, προκαλούν ακμή λόγω απόφραξης των πόρων και υπερλειτουργίας των σμηγματογόνων αδένων.

Φυσική ιατρική θεραπεία της ακμής χωρίς φάρμακα
Παραμένει πρόκληση για την ιατρική η ανεύρεση αποτελεσματικής θεραπείας για την ακμή, καθώς και αναπτύσεται η αντίσταση στα αντιβιοτικά, αλλά και οι ανεπιθύμητες παρενέργεις των ρετινοειδών, που μπορεί να είναι φωτοευαισθησία, ξηρότητα χειλέων, δέρματος, οφθαλμών, ρινός υπερλιπιδαιμία κτλ. μέχρι και τερατογένεση.
Υπάρχουν κατηγορίες κοινωνικών ομάδων στις οποίες δεν μπορούν να χορηγηθούν ρετινοειδή είτε λόγω ηλικίας αναπαραγωγικής φάσης, είτε λόγω αντένδειξης της απαραίτητης ταυτόχρονης λήψης αντισυλληπτικών, όπως πχ. σε καπνίστριες ή σε ύπαρξη διαταραχών πηκτικότητας.